Γράφει η κριτικός θεάτρου Μπετινα Κατσικαριδου
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα έχει ανέβει στο θέατρο Εκάτη το μονόπρακτο έργο “O Παρίας” του σουηδού Αυγούστου Στρίντμπεργκ. Παρακολουθούμε επί σκηνής τη μάχη δύο γυναικών τόσο διαφορετικών αλλά και τόσο όμοιων. Η μία εσωστρεφής, προσηνής και νωχελικά απόμακρη ενώ η άλλη δυναμική και παθιασμένη. Ένα απόγευμα μια καταιγίδα ξεσπάει στην περιοχή. Οι δύο γυναίκες βρίσκονται η μία απέναντι στην άλλη και με αφορμή το χρήμα, που όπως φαίνεται δεν είναι αρκετό, αρχίζουν να αναδεύουν το παρελθόν. Καθώς ο διάλογος ανάμεσα στις δύο γυναίκες εξελίσσεται μοιάζει όλο και πιο πολύ με καταιγίδα. Ένοχα μυστικά και άνομες πράξεις ομολογούνται. Πίσω από την προσηνή μακαριότητα της μιας κρύβεται η ενοχή της παράβασης. Κάτω από την αυτοπεποίθηση, την ακατάσχετη ζωτικότητα και τη φιλοδοξία της άλλης βρίσκεται επίσης η ανομία. Tί είναι αυτό στο χαρακτήρα του καθενός που τον οδηγεί σε μια παράνομη πράξη στην οποία κάποιος άλλος δε θα εμπλεκόταν; Eίναι η τιμωρία το μέτρο εκείνο που αποκαθιστά την τάξη ανθρώπινη ή και θεία; To κακό έχει παντού την ίδια φύση; O πρωταγωνίστριες της παράστασης, Έλλη Μερκούρη και Ευπραξία Κόντσα, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Βαλεντίνης Λουρμπά καταφέρνουν να συνθέσουν την ένταση των δύο προσώπων. Η καθεμία υποστηρίζει με επάρκεια και ευστοχία το ρόλο της. Κινούνται στο σκηνικό χώρο με ακρίβεια και λιτότητα που ενισχύει τον θεατή στην παρακολούθηση των νοημάτων του έργου. Η μουσική επένδυση, πρόκειται για το πρώτο κονσέρτο του Ραχμάνινωφ, μοιάζει να εξισορροπεί με δέος τη φθαρμένη ανθρώπινη αθωότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου