Φθόνος Μότσαρτ Σαλιέρι του Πούσκιν και Η πιο δυνατή΅ του Στρίμπεργκ - Θεατρική Κριτική - Γράφει ο Κυριάκος Βαλαβάνης

Γράφει ο κριτικός θεάτρου Κυριάκος Βαλαβάνης.

Δύο σημαντικά μονόπρακτα στο Θέατρο Εκάτη. Στο καλόγουστο θέατρο της οδού Εκάτης 11 στην πλατεία Κυψέλης παίζονται δύο απ΄τα σημαντικότερα μονόπρακτα του κλασσικού ρεπερτορίου "Φθόνος Μότσαρτ Σαλιέρι" του Αλεξάντερ Πούσκιν και "Η πιο δυνατή" του Αυγούστου Στρίντμπεργκ. Στο "Φθόνο", δύο ομότεχνοι της μουσικής, ο Μότσαρτ και ο Σαλιέρι, καταξιωμένοι και οι δύο -ο δεύτερος φθονεί τον πρώτο και επιδιώκει με πάθος την εξόντωσή του. Συλλαμβάνει την ιδέα να εκδικηθεί τον αντίπαλό του Μότσαρτ και αναλαμβάνει το κόστος της ψυχικής τυρρανίας. Μεταξύ τους διαμείβεται ένας τραχύς διάλογος. Ο Μότσαρτ διακατέχεται από αγωνία και διαισθάνεται το θάνατο. Ο Σαλιέρι ακούγοντας το Ρέκβιεμ, αισθάνεται φθόνο και αποφασίζει να αυτοκτονήσει με δηλητήριο που φύλασσε δεκαοκτώ χρόνια, δώρο της αγαπημένης του Ιζόρας. Τον τρομάζει όμως η ιδέα και το ρίχνει στο κρασί του Μότσαρτ. Αλλά ο θάνατος δεν επέρχεται γιατί το δηλητήριο είναι ξεθυμασμένο και το έργο τελειώνει με μια αδυσώπητα τραγική συνομιλία. Την σκηνοθεσία του έργου έχει κάνει η Βαλεντίνη Λουρμπά και η παράσταση έχει πειθαρχία, σωστά διαρθρωμένο λόγο, κίνηση, ρυθμό, ωραίο φωτισμό και τη μουσική του Μότσαρτ που μαγεύει. Παίζουν οι ηθοποιοί Καλλίστη Αγγελάκη και Αλίσια Φωτιάδη που εξέφρασαν την ιστορικότητα του μύθου με υψηλούς αισθητικούς νόμους προσθέτοντας και το δικό τους σχήμα αρετής-προσφοράς που καταξίωσε το αποτέλεσμα. Στην "Πιο δυνατή" του Στριντμπεργκ αναβιώνει η ιστορία δύο γυναικών που διεκδικούν τον ίδιο άνδρα (η σύζυγος και η ερωμένη). Ενα έργο επίκαιρο, διαχρονικό, αφου πέρασαν 120 χρόνια και η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτό το έργο ανέβασε στη σκηνή του θεάτρου Εκάτη και σκηνοθέτησε η Βαλεντίνη Λουρμπά που μας ξενάγησε μέσα στην τραγική ζωή τους. Δύο γυναίκες αντίζηλες (νόμιμη και παράνομη) συναντιώνται και αντιμετωπίζει με αναλγησία η μία την άλλη. Μας καλούν ως επίορκους μάρτυρες, ή συνήγορους ή κατήγορους να πάρουμε θέση κριτού; Δεν είναι αυτό το αίτημα αλλά είναι μια αδυσώπητη πραγματικότητα που βιώνουμε ως αντίδικοι. Πολύ σπουδαία και καλοβαλμένη παράσταση, τα σκηνικά και η καταπληκτική μουσική του Πράισνερ. Σπουδαίες οι ηθοποιοί Αλίσια Φωτιάδη και Καλλίστη Αγγελάκη με την υπαρξιακή τους αγωνία, το ίσο δικαίωμα στην δοκιμασία, τη σιωπηλή και θορυβώδη διαμαρτυρία τους. Εντύπωση κάνει η ιδιόμορφη ψυχοσύνθεση των δύο γυναικών. Και οι δύο συρρικνώνονται και η μία υπονομεύει υην άλλη, η μία με την ομιλία και η άλλη με τη σιωπή. Είναι ένα έργο που το συνιστώ.

Συντελεστές του έργου:

Φθόνος- διασκευή ανάπλαση Δημήτρης Νταβέας.

Η πιο δυνατή- μετάφραση Πέλος Κατσέλης.

Σκηνοθεσία Βαλεντίνη Λουρμπά,

βοηθός σκηνοθέτη Αλίσια Φωτιάδη.

Μουσική επιμέλεια Πάρης Νικολακέας.

Εικαστική επιμέλεια Κοσμάς Πανωρίδης.

Φωτογραφία Χρήστος Ακρίδας.

Φωτισμοί Ανδρέας Νικολόπουλος.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Καλλίστη Αγγελάκη, Αλίσια Φωτιάδη.