ΘΕΑΤΡΟ ΕΚΑΤΗ «ΕΡΡΙΚΟΥ ΙΨΕΝ»
«Βρικόλακες»
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΜΥΡΝΑΙΟΥ
Ο Ίψεν Χένρικ Γιόχαν γεννήθηκε (1828-1906) στο Σιέν της Νορβηγίας. Υπήρξε ποιητής και θεατρικός συγγραφέας πολλών έργων. Κυριότερα είναι το «Πέερ Γκύντι» το 1867, «Το κουκλόσπιτο» το 1879, «Οι βρυκόλακες» το 1881, «Κυρά της θάλασσας», «Μικρός Έγλιοφ», «ο Τζων Γαβριήλ», Μπόργκμαν, «Έντα Γκάμπλερ» το 1891 «Οι στυλοβάτες της κοινωνίας» 1884, «Η Αγριόπαπια», «Ο εχθρός του Λαού» κ.α. Ο Ίψεν έχει γράψει πολλά δράματα τα οποία μάλιστα ανθολόγησε το 1871 – «Ο τάφος του πολεμιστή», «Οι μνηστήρες του θρόνου», «Μραντ» κ.α.
Υπήρξε ένας άνθρωπος μοναχικός, φοβισμένος και εσωστρεφής. Στα δεκαοχτώ του αποκτά ένα παιδί νόθο και το συντηρούσε επί δεκατέσσερα χρόνια. Ήταν το μεγαλύτερό του μυστικό και μια σκοτεινή πλευρά της ζωής του. ταξίδεψε στην Ευρώπη και έζησε στη Γερμανία και Δανία. Γνώρισε και παντρεύτηκε τη Σουζάνα Θόρεσεν και απέκτησε ένα γιο. Έκανε προσπάθειες για να επιβάλει το έργο του στην πατρίδα του, αλλά οι συνθήκες του κοινωνικού συντηρητισμού δεν ευνοούσαν τις προοδευτικές αντιλήψεις του. πέρασε περιόδους οικονομικά χρεωμένος, καθώς και κρίσεις μελαγχολίας. Στους «Βρικόλακες» περιγράφει την ιστορία μιας γυναίκας, που αφιέρωσε τη ζωή της στον άνδρα της και το μονάκριβο παιδί της. Αυτός την απατά με την οικιακή τους βοηθό. Αυτή κάποτε το αντιλαμβάνεται και προκειμένου να ικανοποιήσει το τραυματισμένο της εγώ, παρατά το σπίτι της και καταφεύγει απερίσκεπτα και ανεύθυνα για να βρει καταφύγιο στο πρώτο μεγάλο έρωτα της ζωής, τον πάστορα Μάντερς. Αυτός λόγω θέσεως την επαναφέρει, την συνετίζει, την αποτρέπει από το λάθος της για λόγους καθήκοντος και αποστολής σαν κληρικός. Πεθαίνει ο σύζυγός της και έτσι σταματά το μαρτύριό της. Ο γιος της Όσβαλτ επιστρέφει από το Παρίσι που σπούδαζε ζωγράφος και της εκμυστηρεύεται τα σημάδια της άνοιας που του έχουν εκδηλωθεί και που θα τον οδηγήσουν σε πνευματική ανημπόρια. Ερωτοτροπεί με την υπηρέτρια, για την οποία μόνο η μητέρα του γνωρίζει ότι είναι νόθος κόρη του πατέρα του. μέσα στην παράνοια και την κρίση του, ο γιος ζητά την έγκριση της μητέρας να την παντρευτεί, της περνά δακτυλίδι αρραβώνα και τότε η μητέρα του αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό ότι είναι αδελφή του. Η κρίση του Όσβαλτ κορυφώνεται, κρατά μαζί του το δηλητήριο και πείθει τη μητέρα του να του το δώσει προκειμένου να τον απαλλάξει από τον πνευματικό θάνατο που επίκειται από το μαρτύριο των βρικολάκων ερινυών και εφιαλτικών σκιών. Είναι ένα έργο που επισημαίνει λάθη, ηθική χρεοκοπία, εγγενή αδυναμία, εξαχρείωση αισθημάτων βεβήλωση ζωής, πνευματική κρίση, ανευθυνότητα, παραχάραξη αξιών. Οι βρικόλακες του Ερρίκου Ίψεν παίζονται στο πανέμορφο θεατράκι ΕΚΑΤΗ (Εκάτης 11, πλατεία Κυψέλης) σε σκηνοθεσία Βαλεντίνης Λουρμπά, η οποία με φαντασία, φυσικότητα και πειθαρχία κατέθεσε τα γεγονότα. Η πένθιμη μουσική του Σοπέν, οι φωτισμοί, η μοναδική μετάφραση του Λ. Κουκούλα, η δεξιοτεχνία του ηχολήπτη η εκφραστικότητα των ηθοποιών, δημιουργούν μια ατμοσφαιρική παράσταση οι ηθοποιοί προσέγγισαν και βίωσαν την τραγικότητα του έργου, πειθάρχησαν στις σκηνοθετικές υποδείξεις αλλά και αυτοσχεδίασαν με φυσικότητα, σε ένα δύσκολο έργο.
Οι «Βρικόλακες» έργο μελαγχολικό με σκληρές βιωματικές εμπειρίες ελεγειακής ατμόσφαιρας που απεικονιζόμενος κόσμος του το ήθος του και το ύφος έπρεπε να μας έχει κουράσει ψυχικά, αλλά οι ηθοποιοί πέτυχαν να δώσουν μια ατμόσφαιρα περιπλάνησης και ενδόμυχης περιέργειας. O Παναγιώτης Κατσίκης (Όσβαλτ) έπαιξε τρυφερά το vermolu, o Σπύρος Στρεμμένος (Πάστωρ Μάντερς) αξιόλογος στο ρόλο του αυστηρού και εγωϊστή πάστορα, η Χάρις Συμεωνίδου (Ελένη Άλβινγκ) καλή στο ρόλο της καρτερικής και υπερήφανης γυναίκας, η Κατερίνα Παπαγεωργίου (Ρεγγίνα Έκστραντ) πέτυχε στο ρόλο της φιλάρεσκης και ξιπασμένης και ο Διονύσης Μπουρδέκας (Ιάκωβος Έκστραντ) καλός στο ρόλο του υποκριτή και καιροσκόπου. Ιδιαίτερα άγγιξε τη ψυχή μου, η βιωματική τραγικότητα του Όσβαλτ Άλβινγκ (Παναγιώτη Κατσίκη).
Η ταυτότητα του έργου
Βρικόλακες Ερρίκου Ίψεν
Μετάφραση: Λέων Κουκούλα
Σκηνοθεσία: Βαλεντίνη Λουρμπό
Φωτογραφία: Χρίστος Ακρίδας
Ηχοληψία: Μιλτιάδης Μαγκώνης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Παναγιώτης Κατσίκης, Σπύρος Στρεμμένος, Χάρις Συμεωνίδου, Κατερίνα Παπαγεωργίου, Διονύσης Μπουρδέκας.
(κριτικη λογου και τεχνης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου